Lui wacht ze tot iemand naar haar toekomt.

De wereld trekt aan haar voorbij, kosmopolitisch en volks kijkt ze toe, met de ogen van een wereldburger draagt ze elke mens een warm hart toe. Loom lijkt ze in gedachten verzonken, sceptisch denkt ze na, ze gelooft niet al wat men haar vertelt. Het maakt haar wat cynisch, je kunt er maar beter om lachen.

Spontaan als ze is draait ze haar tong geen zeven keer rond voor ze spreekt. Ze is schaamteloos, want waar schaamt is, kan geen plezier zijn en ze heeft een broertje dood aan vormelijkheden. Brutaal is ze ook, ze heeft geen boodschap aan hoe het hoort en geen oor naar voorrechten!

Geduldig weet ze dat het beste nog moet komen, maar ze blijft nonchalant en met haar speelse houding blijft ze voorbijgangers verrassen.

Omdat ze humanistisch is, houdt ze ervan de voorbijgangers te ontmoeten. Gulzig maar gul stort ze alle munten die ze ontvangt door aan een goed doel. En als mecenas steunt ze kunstenaars door dik en dun.

Folkloristisch en trots op haar afkomst blijft ze trouw aan haar wortels en haar cultuur. Ze zal altijd ambachtslieden en ontwerpers blijven steunen.